(04) Grabouw

1 maart 2013 - Grabouw, Zuid-Afrika

Vrijdag namen we afscheid van het comfortabele B&B van Cees en Inge. Op weg naar Cape Agulhas gingen we langs bij Faisel en Tessa. Zij wonen in een van de townships van Grabouw. Geinspireerd door hun christelijke levensovertuiging zetten zij zich in voor een stichting (Agape family ministeries) die hulp biedt aan zowel gezonde als gehandicapte kinderen uit de townships. Een Zuid-Afrikaans echtpaar heeft een jaar of 10 geleden het initiatief hiervoor genomen. Faisel en Tessa vertelden over hun werk en namen ons mee naar de locaties. In het kindertehuis worden 15 meervoudig gehandicapte kinderen verzorgd. Schrijnend is dat meerdere van hen de handicap te danken hebben aan hun eigen ouders (alcohol- of drugsgebruik tijdens de zwangerschap, huiselijk geweld) of aan tekortschietende zorg (te late behandeling, arts dacht dat baby toch wel dood zou gaan). Er is zowel een school voor gehandicapte als voor gezonde kinderen. De kinderen -van wie de thuissituatie vaak problematisch is- krijgen ook te eten op school. Interessant was het om de verschillen, maar ook de overeenkomsten te zien met de Nederlandse situatie. Al met al waren we erg onder de indruk. We hebben veel bewondering voor al die mensen die zich inzetten voor deze kinderen! De middelen zin soms beperkt, de uitdagingen groot. "Wat gebeurt er nu met deze kinderen na hun 18de jaar?"  vroeg ik aan Tessa."Tja", zei ze. "Da's een goede vraag..."

 

Foto’s

5 Reacties

  1. Bianca Geldorp:
    2 maart 2013
    Hoi Lita en Hans,
    Gaf Tessa nog een uitgebreider antwoord??
    Ben benieuwd wat er met die kinderen gebeurt...
    Dag, dag, Bianca
  2. Tessa:
    2 maart 2013
    Leuke weblog en zal jullie zo blijven volgen tijdens jullie bijzondere reis door het mooie ZA! En Bianca om jou vraag te beantwooden is best lastig. De meeste gehandicapte kinderen die naar school gaan zullen toch wel afhankelijk blijven van familie en dan weet je in sommige gevallen niet wat er verder gebeurd...we proberen ze vaardigheden aan te leren zodat ze wel iets kunnen doen en sommige van hen wel kunnen werken. Hoop zo je vraag iets beter beantwoord te hebben.
  3. Laura Vogelenzang:
    2 maart 2013
    Ja, wat gebeurt er met die kinderen als ze 18 jaar oud zijn. Triest hoor ! Je zou ze zo wel allemaal willen helpen, maar dat gaat gewoon niet lukken!!! Erg. Maar ieder klein ding zal toch wel helpen al is het maar voor 1 kind!
    Lieve groet, Laura
  4. Riet P:
    2 maart 2013
    Dag Hans en Lita, het is genieten om jullie weblog te lezen. Jullie heben al veel gezien en gedaan.Maar ook de tijd nemen
    om met de mensen te praten, lijkt me geweldig. Beniet er van.
    groetjes Riet P
  5. Fred Kielman:
    3 maart 2013
    Hallo Lita en Hans,
    Wat leuk dat we op deze manier over jullie schouders heen mee kunnen genieten van jullie avonturen.
    Ik wens jullie een hele fijne tijd en kijk met veel plezier uit naar jullie volgende verslag.

    Groetjes Fred