(22) Opgemerkt

Deel 2 van onze reis zit er op. Tijd dus om weer even stil te staan ; wat hebben we zoal opgemerkt?

1. De zon. Die staat op het heetst van de dag in het noorden. Dat is natuurlijk logisch als je hier op het zuidelijk halfrond zit, maar ik kan je verzekeren dat dat echt even wennen is.
2. Kinderen. Heel veel kinderen. Heel veel scholen ook, gelukkig. Uit demografische gegevens blijkt ook dat er relatief veel kinderen zijn. Veel vrouwen krijgen jong kinderen. Ook al kunnen ze die niet onderhouden. Waarom? Juist door die armoede. Als je zwanger bent, moet de 'vader' je onderhouden. Je bent dan verzekerd van een aantal maanden voedsel en onderdak.  Door aids sterven vooral veel mensen tussen 25 en 35 jaar. Veel kinderen verliezen dus hun ouders. Zij worden dan -als ze geluk hebben- opgevangen door familie. Zo werkt er hier een vrouw die inmiddels 18 kinderen heeft. Een ander heeft de zorg voor 23 kinderen!
3. Groeten.  Dat kan op verschillende manieren. Je kunt gewoon 'hello' of 'goodmorning' zeggen. Vaak is het uitgebreider: ' Hello, how are you?' 'I am fine, thank you. And how are you?' ' I am fine too. Thank you.' Vervolgens zegt men waar het eigenlijk om gaat. Dit kan ook in het Zulu: 'Sawubona'. 'Yebo.' 'Umjani?' 'Saphela.' Meestal krijgen we dan een grote lach, want als wij dit doen, maken we wel de blits! Vaak worden er ook handen geschud. Dit is ofwel een gewone handdruk, of een dubbele, waarbij je na de handdruk elkaars duim omvat en daarna nog een handdruk geeft. Bij mannen onderling moet dit stevig, bij vrouwen zacht. Tot slot hebben we nog de 'hug'; hierbij omhels je elkaar zonder te zoenen. Kan ook bij mensen die je niet of nauwelijks kent. Wanneer we nu precies op welke manier moeten groeten, is ons niet helemaal duidelijk. Zo kan het dus gebeuren dat je volkomen onverwacht aan een omvangrijke boezem wordt gedrukt van iemand die je nauwelijks kent!
4. Gouden tanden. Zijn nogal 'in'. Je ziet of een gouden tand, of gouden randjes om de voortanden. Dit laatste overweeg ik nu ook, dan kan ik het spleetje tussen mijn voortanden mooi laten opvullen!
5. Deurkrukken. Waardeloze kwaliteit, volgens Hans. Ze zijn allemaal chroom en je moet ze heel diep doordrukken, bijna 90 graden. Lijken allemaal van dezelfde fabrikant te komen.
6. Veiligheid. Blijft toch een hot item hier in Zuid-Afrika. In hoeverre al die waarschuwingen en maatregelen overdreven zijn? We zullen het niet weten, want we nemen geen risico's. Tot nu toe hebben wij ons niet onveilig gevoeld.  Opmerkelijk is wel dat in de betere wijken enorm geinvesteerd wordt in muren, hekken en elektrische draden, maar dat de sloten op deuren en ramen die we gezien hebben,  meestal slecht zijn. Bovendien zijn er vaak bomen langs de hekken; als je daarin klimt, ben je daar zo overheen!
7. Hans. Wat een talenten heeft die jongen toch! Naast het stukje trainen voor Let Us Work heeft hij ook nog een Zambiaan geholpen met het financiele stuk van zijn business plan. Voor die 2 huizen die gerepareerd gaan worden heeft hij niet alleen een plan gemaakt, maar ook een lijst met materialen, die hij heeft besproken bij verschillende hardware shops. Hij kan met iedereen aan de praat raken, in wat voor taal dan ook. En ook al is mijn Engels beter dan het zijne, door zijn manier van doen lukt het hem het best om de boodschap aan bepaalde mensen over te brengen. Verder kan hij overal en in elke auto rijden, tilt alles, kookt met plezier met onbekende ingredienten... Ook zo knap vind ik dat hij zo goed met alle apparatuur (nieuwe camera, tablet) overweg kan en ook wat de programma's (reislogger, gedoe met foto's) en het gebruik  betreft, steeds problemen weet op te lossen en nieuwe mogelijkheden ontdekt.  En hij maakt ook nog mooie foto's. Kortom: mijn man kan alles!   (Nu eens kijken of ik hem kan overtuigen dit stukje te laten staan...) Moet dat nou, ik schaam me dood.(Hans)