(27) Van Dakhla naar grensplaats Bir Gandouz

Het vorige stukje eindigde na een relaxte zaterdagochtend op het strand bij Dakhla. Daarna reden we met ons team in de richting van de grens met Mauritanie. Het landschap was ruig, vlak, leeg en zo zou het nog even blijven. Onze perfecte bus krijgt nu toch kuren; bij de benzinepomp kregen we de dop van de tank niet open. Uiteindelijk lukte het gelukkig wel met de reservesleutel. Blijkbaar slijt de sleutel wat af, ook door al het stof. Ook zijn er af en toe problemen met het openen of vergrendelen van de deuren met de afstandsbediening. Maar tot nu toe komt alles steeds weer goed, ook al weten we niet waardoor.
Bij het laatste benzinestation vlak voor de grens hadden we een bijzondere ontmoeting. Er stond een Hollandse motorrijder, die in zijn eentje op weg was naar Kaapstad. Wij sloten ons aan bij het gesprek. Wat bleek? Het was Folkert, een ex-vriendje van dochter Janneke! Hoe toevallig om zo ver van huis een bekende tegen te komen!

Hotel Barbas was indrukwekkend qua bouw. Een beetje koloniaal, met een groot open atrium. Allerlei reizigers. En 's avonds ook de locals die naar voetbal kwamen kijken. We hebben nog even een wandeling door het dorp gemaakt. Zagen o.a. een auto met een Nederlands kenteken in een combinatie die niet bestaat... Pizza gegeten in het hotel. Alcohol verkopen ze niet. Maar toen Heleen en Spencer ' s avonds hun laatste restje wijn met ons deelden, kwam de ober vragen om 'poco' en zette een colaglas op tafel.