1. Kaapstad, Franschhoek

Het was al ruim na middernacht op donderdag 30 januari toen we, met twee uur vertraging, aankwamen op het vliegveld van Kaapstad. We hadden geboekt bij hotel Verde, een hotel waar je bij wijze van spreken naar toe zou kunnen lopen. Maar...dat deden we natuurlijk niet. "No madam, that is not safe!" De opgewekte jonge chauffeur van de shuttlebus trakteerde ons op muziek van Chic, ABBA en the Beegees. Perry Como, Engelbert Humbertinck en Frank Sinatra had hij ook voor ons. Hij hield van 'old school'. Had hij geen leuke old school african music? Hij dacht even na. African music?? No!

Heerlijk geslapen. Naar beneden voor het ontbijt. Moet altijd even wennen aan zo'n andere temperatuur; wat moet ik aan? Uit het raam kijkend zie ik zon maar ook veel Afrikaanse mensen gekleed met spijkerbroek, jas en muts. Vestje meenemen?  Maar nee, hoe dom! Het was al tegen de dertig graden en we misten onze zonnebril!

We haalden de huurauto op (een Nissan  Xtrail) en gingen op pad. Routines van 7 jaar geleden weer oppakken: lock the doors! We rijden links! Eerste stop: Stellenbosch. Leuk stadje. Veel (jonge) mensen, veel horeca en winkels,  veel auto's, erg warm. Door naar ons guesthouse in Franschhoek. Met zwembad, daar hadden we behoefte aan! Voor het avondeten hadden we gereserveerd bij een leuke bistro. In het kleine toeristische centrum van Franschhoek kun je 's avonds over straat lopen.

Op vrijdag deden we een tour met de winetram. Ook dit al thuis uitgezocht en gereserveerd. De winetram rijdt met bussen en trams langs verschillende wine-estates. Je kunt uit acht verschillende routes kiezen. Er is goede informatie, een duidelijke, uitgebreide timetable en...  alles klopt! Men rijdt op de minuut nauwkeurig. Zo on-afrikaans. Wij zijn in totaal bij vijf haltes uitgestapt. Zaten al voor half 11 op een plek met een schitterend uitzicht te genieten van onze eerste proeverij! Er zouden er meerdere volgen 😁

Eikehof was de kleinste en de meest charmante boerderij. Houten tafels op het erf onder de eikenbomen. Rondscharrelende kippen. Een paar nieuwsgierige struisvogels. Eigenaresse Elise vertelde dat de boerderij al sinds 1903 van de familie is; zij en haar man zijn de vierde generatie. Tijdens het gesprek kwam haar schoonvader aanlopen. Hij is dementerend maar voelt zich nog steeds verantwoordelijk voor zijn personeel. Hij woont aan de overkant dus komt vaak even langs. Wine-estates ogen 'rijk' maar hebben het financieel niet gemakkelijk, vertelde Elise. Door de droogte vallen de oogsten tegen. De prijzen staan onder druk. De Eikehof heeft zes wijnen en een rode port: Grandpa's 1942 Ford. Deze port is gemaakt met/door een van de dochters, de vijfde generatie wijnmakers dus. De port hebben we geproefd en gekocht. Zodat ook dochter Janneke hier over een tijdje lekker van kan genieten😊