7. Dordrecht

11 februari 2020 - Dordrecht, Zuid-Afrika

"Als jullie echt voor een wat langere periode naar Dordrecht gaan, komen wij langs", zeiden wij een tijd geleden tegen onze vrienden Sybe en Pleunie de Lint, toen zij ons over hun plannen vertelden. Ze gingen echt. En wij kwamen langs. 

Dordrecht NL en Dordrecht SA hebben een stedenband. Door vier weken in Dordrecht te verblijven wilden Sybe en Pleunie proberen om mensen met elkaar in contact te brengen en een aantal initiatieven een impuls te geven. Dat is hen aardig gelukt! ( Wil je hier meer over weten, kijk dan op sybeenpleuniedelint.reislogger.nl )

Voor ons was het leuk om na zeven jaar weer terug in Dordrecht te zijn en natuurlijk ook om onze vrienden te ontmoeten en hun verhalen te horen. Bijzonder om op zaterdag bij gezellig bij hen te borrelen en te eten alsof je 'gewoon thuis ' bent. We hadden een paar leuke en interessante dagen samen. Zondag keken we hoe Dordtenaren daar potjiekos maakten en uitdeelden aan mensen van hun kerk (en ons) - tijdens gigantische regenbuien. We maakten een autorit door de omgeving. Maandag bezochten we de soupkitchen: vrouwen die 3 x per week eten uitdelen aan de allerarmsten. Ook gingen we langs bij een vrouw die in haar huisje meerdere kinderen opvangt en brachten hier speelgoed. We hadden een afspraak met Mkwasi, de voorzitter van de Foundation die samenwerkt met de Nederlandse stichting Dordrecht - Dordrecht. En we keken even in het multimediacentrum van Ntsiko Speelman. 's Avonds waren we uitgenodigd voor een braai bij ondernemer Peter Greyling en zijn vrouw Elmery. Dinsdagochtend vlak voor vertrek werden we nog verrast doordat Charlotte van de Berg,  contactpersoon van de NG kerk, een presentje bleek te hebben voor ons aanstaande kleinkind.  Ook toonde ze haar betrokkenheid met een gebed waarbij ze, met haar hand op mijn buik, vroeg om gezondheid voor de baby en alle goeds voor ons allemaal. Dat was voor ons heel bijzonder.

Sinds ons verblijf in 2013 was er toch wel wat veranderd, vonden wij. Zo waren er in de townships geen blikken huisjes meer. Bijna alle huizen waren van steen en we zagen ook flink uitgebouwde en opgepimpte huizen. Diverse straten waren nu met klinkers verhard en daar werd nog steeds aan gewerkt. Dat is zo'n verschil om te zien! Langs die straten zijn ook goten, waardoor het regenwater wordt afgevoerd in plaats van de huizen en tuintjes in te stromen. Er zijn ook wat lantaarnpalen die werken op kleine zonnepanelen. In de toegangswegen naar de stad zijn de potholes gerepareerd. We hoorden over meerdere sociale en economische  initiatieven en er lijkt hierbij ook meer samenwerking te zijn tussen blanke en zwarte mensen. Aan de andere kant; de kwaliteit van de huizen en straten in het (witte) centrum van Dordrecht was er niet beter op geworden. En de drugsproblemen lijken te zijn toegenomen. 

We vonden het leuk om zo een paar dagen met Pleunie en Sybe op te trekken. En wat hebben we een waardering voor hetgeen zij in die paar weken in Dordrecht hebben bereikt!

Foto’s